Te koop: Chinese Yamaha's

Ik koop een nieuwe Yamaha en beland in Nickerie

  - Mijn reis

  - Uw reis

  - Hun reis

 

 

Datum:  28 augustus 2005

Woensdag 7 juni 2005. Het is zover, voorgoed naar Zuid Amerika, om het continent op de brommer te verkennen en daarna zien we wel weer verder. De eerste bestemming is Paramaribo. Op Zanderij word ik opgehaald door Martha en Ernie, waar ik de eerste tijd zal logeren.

De advertentie in De Ware TijdIn De Ware Tijd zie ik een advertentie: een dames Yamaha bromfiets, met nieuw model uitlaatpijp, kettingkast, zijdeksels, clearlens, etc. etc., inclusief een jaar verzekering, kenteken, drie maanden garantie op de motor en dat voor 2200 Surinaamse dollars. Op 21 augustus koop ik de 49 cc tweetakt brommer bij Simnami Bouw- materialen aan de Van ‘t Hogerhuysstraat. Ik schroef een Parbo krat achterop, koop de nodige onderdelen en ben klaar voor de reis richting Frans Guyana en Brazilië. Niet dus. Door een samenloop van omstandigheden, ontmoet ik Klaas van Dijk, van ingenieurs-bureau Van Dijk (download krantje  pdf - 477 Kb) en hij vraagt of ik bedrijfsleider van het filiaal in Nieuw Nickerie wil worden. Een unieke kans om Suriname van binnenuit te leren kennen en ik accepteer het voorstel, maar op voorwaarde dat ik het voor zes maanden zal doen. Ik rij op de brommer naar Nickerie, regel een verblijf- en werkvergunning en betrek mijn huis aan de Van Idsingaweg met uitzicht op de Nickerie rivier. Met acht man personeel, het kantoor naast mijn Nadat Henkie op 5 december spoorloos verdwenen is, pluk ik Henriette van de straat (Henkie zal een week voor mijn vertrek uit Nickerie ineens weer opduiken - afscheid nemen?) woning en een werkplaats, die oogt als een museum, ga ik aan de slag. Klanten bezoeken, de rijstcultuur bestuderen, praten met werknemers, bestuurders en rijstboeren en onderzoeken wat de kansen/bedreigingen zijn. En ik adopteer een straathond: Henkie en later Henriette.

Dat valt allemaal niet mee: de economie van Suriname stelt niet veel voor, politiek is meer een kwestie van eigen belangen behartigen dan het land besturen en tot overmaat van ramp heeft Suriname zich aangesloten bij de CARICOM (Caribbean Community and Common Market). De haven van Nickerie is vrijwel ontoegankelijk voor schepen, de kanalen en sloten die de paddievelden moeten bevloeien zijn door achterstallig onderhoud dichtgeslibd en Suriname kan nauwelijks concurreren met andere rijstproducenten, die profiteren van subsidies. Wageningen, ooit het pronkstuk van de Surinaamse rijstproductie, is vergane glorie en alle machinerieën van de Stichting Machinale Landbouw staan weg te roesten. Een triest beeld. Ik heb al vrij snel door dat ik in zes maanden weinig aan de situatie kan veranderen, maar de ‘handen uit de mouwen cultuur’ (ik kom uit Rotterdam) van Nickerie spreekt me aan en ik doe mijn best.

Welcome to Parbo beer Country, bord bij binnenkomst Suriname te SouthdrainDe momenten van ontspanning zijn er ook: elke dag na het werk een glaasje fris op het terras van de Residence Inn met uitzicht op het kanaal en de passerende bromfietsers. Op zaterdag en zondag ga ik ‘wandelen met de brom’, zoals ze dat zo mooi zeggen in Suriname: uitstapjes in de polders rondom Nickerie, naar Wageningen of Totness. Naar Southdrain, waar de pont vertrekt om de Corantijn over te steken naar Guyana, is ook een mooie rit. De weg is verschrikkelijk slecht en onbegaanbaar na een regenbui, maar het laatste stuk is geasfalteerd. Volgens Nickerianen, die het kunnen weten, werd dit tijdens het bewind van Bouterse gebruikt als landingstrip voor cocaïnevliegtuigjes.

Suriname is een brommerland: Zündapps, Honda’s, Suzuki’s, Yamaha’s en moderne Chinese scooters bepalen het verkeersbeeld in de stad en in de polder. De officiële Yamaha importeur in Paramaribo wist me te vertellen dat hij in de loop der jaren 115.256 bromfietsen heeft verkocht. En mijn brommer zit daar niet bij, want dat is een Yamaha van Chinese makelij, die via een ander kanaal geïmporteerd en verkocht wordt.


In de vijftiger jaren waren er brommerraces in Suriname en coureurs als Cornelis Wadilie, "Foenkie" Tjin A Kwie en Johnnie Lieuw A Len zijn nog immer beroemd. Maar ook nu worden er nog races georganiseerd. In Nickerie zijn er sprintwedstrijden met zwaar opgevoerde Yamaha Mate's en Suzuki GT 50’s, waarmee snelheden worden bereikt van 140 km! Ik heb er een filmpje (wmv - 1:28 min - 19.2 Mb) van gemaakt. En foto's .

 

>> naar Nickerie


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

©  2008 - 2009 El Rey del Ripio

 This Web Page Created with PageBreeze Free Website Builder