Nog 250 km tot de volgende camping

Veel gestelde vragen

  - Mijn reis

 


Is het gevaarlijk?

Nee. Ik heb inmiddels 40.000 km gereden en heb nog nooit iets gehad. Ik ben wel een paar keer gevallen (in rul zand of een keienpad), maar je snelheid is zo laag, dat er niets gebeurt. Bovendien heb je door de lage zit, makkelijk kontakt met de weg en kun je een onverwachte beweging makkelijk corrigeren. Het gewicht van de brommer is slechts 75 kilo; als ik onverhoeds op een kuil in de weg aanstuur, trek ik de brommer een stukje op en ‘vlieg’ als het ware over de kuil heen.

Ik heb geen rijervaring op een brommer, is dat een probleem?
Een brommer is een rijwiel met hulpmotor. De meeste tijd wordt er niet harder dan 30 km gereden. Het gaat om het onderweg genieten, niet om zoveel mogelijk kilometers te maken. Als het asfalt ophoudt en de het wegdek RIPIO wordt, is hard rijden sowieso uit den boze.
Hoewel je niet de conditie van een marathonloper nodig hebt, is enige training toch wel aan te raden. Ik zit zonder een centje pijn 12 uur achter elkaar op de brommer, maar ik kan me voorstellen dat een ongetraind lichaam moet wennen aan de houding. Maar er wordt vaak gestopt om de benen te strekken en natuurlijk om intens te genieten van de omgeving, foto’s te maken, te ontspannen en zuivere lucht in te ademen.

Waarom kan voor de hele reis niet gereserveerd worden in hotels?
Omdat het niet nodig is. Behalve in de maand januari, als alle Argentijnen op vakantie gaan, is er altijd overal plaats. In januari is het zaak om de drukke toeristische centra te mijden en daar te gaan waar de gewone toerist niet komt. Daarom reis ik op de brommer: ‘to go where no man has ever gone before’ . En tot nu toe is het me altijd gelukt om een goede slaapplaats te vinden. Het is ook niet handig om lang vooraf te reserveren als je niet precies weet wat de volgende dag zal brengen: een hevige regenbui doet een rivier buiten de oevers treden; een paradijselijk plekje is het waard om een dag langer te blijven, bij slecht weer in de bergen kan het verstandig zijn om de route aan te passen, etc. Ik bestudeer vooraf de kaart van Argentinië en bepaal aan de hand daarvan mijn reisroute, die ik dan min of meer volg. Maar aanpassingen zijn soms noodzakelijk en/of verstandig. Vaak krijg je ter plaatse pas de waardevolle informatie om in de omgeving iets bijzonders te bezoeken. Dat is voor een deel het geheim van een avontuurlijke brommerreis.

Is het niet vermoeiend, zo’n hele dag op een brommer?
Omdat je nauwelijks energie verbruikt en de brommers heel makkelijk te besturen zijn, valt de vermoeidheid wel mee. In het zuiden, als de wind over de Patagonische steppe raast, kan een dag wel knap vermoeiend zijn. Het oorverdovende gesuis van de wind, het zand dat als schuurpapier langs je benen blaast en het gemanoeuvreer om de brommer op het rechte spoor te houden, dat valt allemaal niet mee. En onderweg stoppen is er niet bij, want er is niets. Geen beschutting, geen boom, helemaal niks. En de volgende stop (met voorzieningen) kan nog 150 of 200 kilometer verder zijn.

Is het mogelijk om naar het eind van de wereld (Ushuaia) te rijden?
Natuurlijk, als je er de tijd voor uittrekt. De afstand San Rafael naar El Calafate (de kortste route) is ruim 2.600 km. Van daar is het nog een kleine 1.000 km naar de zuidelijkste stad ter wereld. Terug naar Nederland vliegen, vanuit Ushuaia, is natuurlijk mogelijk, maar hoe krijg ik dan die brommers weer thuis in San Rafael? Velen gaan naar het zuidelijkste puntje van Zuid Amerika. Het is dus toeristisch druk in Ushuaia, het is er duur en meestal is het er koud takkenweer. Niet echt ideaal om er met de brommer naar toe te rijden. En waarom zou je…?

Wat is het verschil tussen het noorden en het zuiden van Argentinië?
Het zuiden van Argentinië wordt vooral gekenmerkt door de leegte. Er woont bijna niemand, de afstanden tussen dorpen en gehuchten zijn enorm en het kan er verschrikkelijk waaien. Cultuur is er niet, de steden zijn hoogstens 150 jaar oud en zijn meestal kaal en lelijk. De imposante natuur, de stilte en de bizarre landschappen maken echter veel goed. De oorspronkelijk bewoners, zoals de Pehuenche en Mapuche zijn in de 19-de eeuw vrijwel geheel uitgemoord en zij leven een marginaal bestaan. Ver weg van de bewoonde wereld. Het noorden van Argentinië heeft ook het nodige natuurschoon te bieden en hier en daar is er iets te zien van het koloniale verleden. En als je goed zoekt, vind je hier en daar enige overblijfselen van de pre-koloniale indianenculturen. De sfeer en architektuur hebben wel iets gemeen met Bolivia en Peru.

Buenos Aires is toch een veel interessantere stad dan Santiago?
Klopt, als je per se BsAs wilt bezoeken, moet je dat vooral doen. Maar als je dat niet van plan bent, is Santiago aantrekkelijk, omdat je makkelijk naar San Rafael reist. Ezeiza, het vliegveld van BsAs, zorgt vaak voor ongemak en overlast: chaotische organisatie, stakingen en vertragingen. Als je dan toch BsAs wilt aandoen, zou ik daar minimaal een week voor uitrekken. Maar Santiago is inmiddels ook een stuk aantrekkelijker dan in 1981, toen ik er voor het eerst was. Reizen is keuzes maken. Het is niet altijd en-en, maar vaker of-of.

Zie ik er niet gek uit op een brommer?
Je moest eens weten wat er hier allemaal op de brommer rijdt. Je kijkt je ogen uit, maar de Argentijn kijkt nergens van op. Sterker nog: de reakties zijn altijd positief (ˇChe, que bárbaro, un rey del ripio!)

Wat gebeurt er als we onderweg pech krijgen?
Tijdens mijn vele bromreizen heb ik zo’n beetje alles meegemaakt wat er mis kan gaan. Ik heb altijd
gereedschap en reserve onderdelen bij me en ben heel handig in het aan de gang houden van de brommer. Als het echt niet meer gaat, is er altijd wel een aardige Argentijn met een pick-up die je naar de volgende plaats brengt (zie mijn verslag in Mendoza )

Wij zouden eigenlijk met zijn vieren willen reizen, is dat mogelijk?
Nog niet. Ik ben aan het onderzoeken of ik brommers kan huren, maar op dit moment is het beperkt tot twee deelnemers.

Kan ik overal internetten?
Overal is een beetje overdreven, maar in de meeste plaatsen is wel een internetverbinding. In San Rafael zijn meerdere gelegenheden waar ze WiFi hebben en ik gebruik die mogelijkheid om met familie en vrienden te praten (middels Skype, met of zonder webcam).

Heeft het zin om mijn mobieltje mee te nemen?
Eigenlijk niet. Veel mensen kunnen niet zonder, maar ik zou niet goed weten wat je er hier mee moet. Ik heb een Argentijns mobieltje, maar ik bel nooit. Ik heb er een aangeschaft voor noodgevallen, maar ook daar heb ik hem nog nooit voor gebruikt. Bovendien zijn er nogal wat buitengebieden, waar überhaupt geen verbinding mogelijk is. Voor kontakt met het thuisfront, zie hierboven.

Ik heb maar drie weken vakantie, kan ik toch een tocht op de brommer maken?
In theorie is alles mogelijk, maar ik raad het af. De reis naar Argentinië kost minimaal drie dagen, evenals de terugreis. De resterende tijd is nauwelijks voldoende om een flinke tocht te maken. Maar als je toch wilt komen, ik hou je niet tegen.

Hoe kan ik een reis boeken?
Je stuurt een e-mail naar willemmieras@fastmail.fm waarin je je wensen kenbaar maakt (reisperiode, noord of zuid, voorkeuren, etc.). Vervolgens wordt er in overleg gekeken wat de (on)mogelijkheden zijn. De communicatie kan schriftelijk gebeuren via e-mail of mondeling met Skype (mijn Skype naam is willem.mieras). In dit verdere traject zal ik alle vragen beantwoorden, zodat jij/jullie en ik er van verzekerd zijn dat het klikt en dat het avontuur voor beide partijen een onvergetelijke ervaring wordt.


<< terug       volgende>>


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

©  2008 - El Rey del Ripio

 This Web Page Created with PageBreeze Free Website Builder