Twee krijsende ara's De laatste dagen in Brazilië   - Mijn reis   - Uw reis   - Hun reis   - Foto's (50)   Datum: 11 juni 2006 Kilometerstand: 11.313 Zoals ik al dacht is Bonito niks, dus gas erop en doorgereden naar Jardim. Dit stadje wordt doorkruist door een 6 baans avenida, maar er wonen slechts 4500 Brazilianen. Het was weer een memorabele dierendag. Hoewel het vanochtend bewolkt was in Miranda, ben ik toch vertrokken en dezelfde weg afgelegd als gisteren naar Bodoquena. Daarna hield het asfalt weer op en was het 100 km crossen. Maar wel gezien: 2 otters, 3 arara's vermelha (rode ara's),  1 hagedis, 1 klein rood vogeltje , 12 rode lepelaars en een paar vogels met een hele lange staart. Onderweg hoorde ik dat Nederland met 1-0 heeft gewonnen van de Montenegrijnen. Maar speelden ze ook goed? Ik blijf hier 2 à 3 dagen en ga morgen informeren bij de policia federal of ik zonder problemen het land kan verlaten. Ik ga de grens over bij Bella Vista en dan even doorrijden tot Concepcion in Paraguay. Hoe zou dat zijn? Zou de geest van Stroessner nog rondwaren. Spreken ze in Colonia Friesland nog fries, lopen ze in Colonia Volendam op klompen? Zal wel weer een gekke boel worden. Datum: 12 juni 2006 Vandaag de omgeving van Jardim verkend, en dat was weer schrikken. Wil je een Buraco de Araras bezoeken, kom je er niet in als je geen gids neemt...! Maar ik wil geen gids, ik spreek geen portugees en die gids spreekt geen Duits. "Ik betaal gewoon de 10 reais, mag ik dan verder?". "Neen  meneer, u moet een gids nemen". "Nou ja, dan niet". Terugrijdend toch een paar van die knoepers van papagaaien (of ara's) gezien en het oorverdovend gekrijs kun je hier beluisteren. Mijn standaard openingszin is trouwens "Sprechen Sie Deutsch?". Dat houdt sommige Brazilianen wel op en afstand, maar de meerderheid begint gewoon te ratelen, alsof ze nog nooit een toerist hebben gezien. Toch ben ik het Portugees aardig machtig. Ik spreek gewoon spaans natuurlijk, maar weet de juiste uitspraak aardig te imiteren en sommige Braziliaanse woorden gebruik ik op het juiste moment (tudo bom, boa dia/ tarde / noite, uma cerveja, dois Hollywood cigaros, gasolina comum, muito longe, hay chuva hoje, etc.). Iets heel anders... op een oude kaart uit 1786 zag ik bij de ingang van de straat van Magelhaes, iets bijzonders. Kijk maar eens goed, want dat wordt wel een stukje rijden, maar natuurlijk wel spannend om te zien of die over-over-over-grootvader van me een echte zeerover was. Punta de Mieras en dat vlak onder Cabo de Virgenes... Datum: 11 juni 2006 Kilometerstand: 11.464 Vanochtend uit Jardim vertrokken voor de laatste 86 kilometers op Braziliaanse bodem. Dat was dus een makkie, half gas, beetje tuffen en toeren en om 12.30 uur aangekomen in Bela Vista. Ik rij langzaam door het dorp op zoek naar de douane of politie, begint dat ding toch te wiebelen. Hetzelfde geschommel als bij een lekke voorband. Dus ik stop om de band te controleren, zie ik dat mijn voorwiel los zit. Grote schrik, want ik heb geen setje voorvering/dempers bij me. Ik zag mezelf al verder rijden op een Indiase Hero Puch of een ander inferieur rijwiel met hulpmotor. Maar na een grondige inspectie kon ik opgelucht ademhalen: door het gebeuk en geraus over die onverharde wegen, waren de bouten losgetrild. Ik heb de boel weer vastgezet en alles is in orde. Toch wel raar, dat ik er onderweg niets van gemerkt heb, ook niet tijdens de afdalingen met 65 km/uur. Nou ja. Bela Vista is een mooi dorpje aan de Apa rivier op de grens met Paraguay en hier en daar staat zelfs een historisch gebouw. Het hotel waar ik de laatste Braziliaanse nacht slaap, heet Hotel Panorama, dat lijkt me heel toepasselijk. Het ligt aan een mooi klassiek dorpsplein met aan een kant de restanten van de bioscoop 'Cine Sao Jose'. Ja ook hier heeft de video en DVD terreur gewonnen. Na de spullen in de hotelkamer te hebben gezet ben ik meteen naar de grens gereden om te informeren of ik zonder kleerscheuren Brazilië kan verlaten en of ik welkom ben in Paraguay (ik had voor de zekerheid mijn Stroessner speldje op het rever gespeld...). Maar geen vuiltje aan de lucht, er werd direct al een formuliertje ingevuld en morgen rij ik langs, toeter en rij zonder stoppen door naar Concepcion (75 km onverhard en 140 km asfalt). Ik mag 30 dagen in P. blijven, maar als ik een dag het land verlaat, mag ik de volgende dag weer binnenkomen voor weer 30 dagen. Eens kijken hoe lang zij en ik dat volhouden. Dat viel overigens nog niet mee om tegen de ene douanier Portugees te lullen en tegen de ander Spaans. Wat een chaos. muito obrogado - muchas gracias , Usted - Voce... en nog meer van die verwarrende capriolen. Ik liep naar het internetcafe en zag op een straathoek een straatnaambord met Deputado Mario Antonio van den Bosch. Aan jullie om eens uit te zoeken wie dat is. Ik zal hier ook eens navragen. Het is tijd voor een cerveja!   >> naar Paraguay

©  2008 - El Rey del Ripio