Ik start de Yamaha en rij de brug over naar de
grenspost van Argentinië. Ik word daar keurig geholpen en krijg een
visum voor 90 dagen. Ik rij Posadas uit en pin mijn eerste
Argentijnse pesos in de hal van het vliegveld van Posadas. Het is
inmiddels een uur of elf en de temperatuur loopt
aardig op. Ik besluit door te rijden, want de rijwind geeft
verkoeling. In Izatuinga gooi ik de tanken vol, koop 350 cc 2-takt
olie en ontvang ik de goddelijke bijstand van Doña Rosa, een kranig
vrouwtje van 78 jaar met racefiets (op moeilijke momenten moet ik
eerst God
aanroepen
en vervolgens Doña Rosa). Jaarlijks is er een fietstocht waarbij een of andere
heilige in een fietsaanhangertje van ? naar ? wordt gereden. De fotokopie van het
evenement neemt ik beleefd in ontvangst en ik wens haar een goede bedevaart
op twee wielen.
De brom is goed in
vorm en met een lekker gangetje van tussen de 55 en 60 km rij ik
verder over de Ruta 12, richting Corrientes en Resistencia. De
vrachtwagens geven me
alle
ruimte en passeren me op de linker rijstrook. Ik heb het naar mijn
zin. Dit land ziet er goed uit. Fietspaden in Posadas, goed onderhouden bermen, veel
aanplant van jonge naaldbomen, ANWB hulp-praatpaaltjes onderweg (op zonne-energie), strak asfalt, kortom, het
tegenovergestelde van Parakwaai.
Om
drie uur stuur ik Ita Ibaté in. Hotel Piedra Alta is snel gevonden in dit
dorp met 8 straten en voor 35 pesos
(10
dollars) heb ik een kamer met 4 bedden en airco. Douchen, verkleden en
op het plaza een Quilmes bier. Ik ga nog een blokje om langs de oever
van de Rio Parana, maar het is bloedheet en ik ben knalrood. Tijd
voor een tukje.
Het is avond, de 15
meeltjes heb ik niet beantwoord en ik ben benieuwd naar de uitslag
van de verkiezingen (vorige week heb ik vrijwel alle verkiezingsprogramma's
binnengehaald en grotendeels gelezen - " de
weg kwijt"
- was het gevoel
dat overheerste bij het lezen). Vanochtend zag ik een stukje reportage van Deutsche Welle
TV over de verkiezingen en ik schrok van de beelden. Wat is het
VOL in Holland.
De menubalk geeft
aan dat het 21.09 is. Met een beetje mazzel vind ik een parilla
die open is.
De Rio Paraná bij Ita Ibate
Ik start de Yamaha en rij de brug over naar de
grenspost van Argentinië. Ik word daar keurig geholpen en krijg een
visum voor 90 dagen. Ik rij Posadas uit en pin mijn eerste
Argentijnse pesos in de hal van het vliegveld van Posadas. Het is
inmiddels een uur of elf en de temperatuur loopt
aardig op. Ik besluit door te rijden, want de rijwind geeft
verkoeling. In Izatuinga gooi ik de tanken vol, koop 350 cc 2-takt
olie en ontvang ik de goddelijke bijstand van Doña Rosa, een kranig
vrouwtje van 78 jaar met racefiets (op moeilijke momenten moet ik
eerst God
aanroepen
en vervolgens Doña Rosa). Jaarlijks is er een fietstocht waarbij een of andere
heilige in een fietsaanhangertje van ? naar ? wordt gereden. De fotokopie van het
evenement neemt ik beleefd in ontvangst en ik wens haar een goede bedevaart
op twee wielen.
Om
drie uur stuur ik Ita Ibaté in. Hotel Piedra Alta is snel gevonden in dit
dorp met 8 straten en voor 35 pesos
(10
dollars) heb ik een kamer met 4 bedden en airco. Douchen, verkleden en
op het plaza een Quilmes bier. Ik ga nog een blokje om langs de oever
van de Rio Parana, maar het is bloedheet en ik ben knalrood. Tijd
voor een tukje.